Categorieën
Verhalen van een Amsterdams leven

Op tv

Ik verdrong het de hele tijd, maar ik moest dus live op tv.

Dit weekend begon natuurlijk met het wegbrengen van Bloem. Om niet droef thuis te blijven, ging ik tot heel laat uit, en dronken worden in het café.
Maar zondagmiddag moest ik toch echt fit en nuchter naar de tv-studio. Zeven minuten in een licht amusementsprogramma vertellen over het loodzware thema van mijn boek. Maar ja, de nieuwe editie van Een heel bijzonder meisje is deze week uit en ik wil zó graag dat mensen het lezen.

Kater

Het begon dus al met dat ik doodmoe was en een kater had. Op weg naar de tv-studio verdwaalden we en we kamen een halfuur te laat voor de ‘repetitie.’ Waardoor de stiliste me razendsnel moest opmaken. ‘Mag ik je pony bijknippen? Hier kan ik niks mee.’ Ze greep al naar haar scharen. Het voorgesprek met de presentatoren ging ook al in een razendsnelle chaotische sfeer. ‘O, dus de goeroe uit het boek is een vrouw?’ Gelukkig was er de redacteur die heel goed haar huiswerk had gedaan en het hele boek gelezen, zoals ik had gevraagd. Daar gokte ik op. ‘Het is een kwetsbaar onderwerp,’  zei ik nog bezorgd. ‘Dát moet je zeggen,’ riep de presentator enthousiast.
De hele ruimte stond vol met chips en drop en van de adrenaline at ik dat ongeveer allemaal op. Waardoor ik uiteindelijk de studio binnenliep met het vage paniekgevoel dat er misschien drop aan mijn tanden kleefde.
Toen ik aan de tafel ging zitten werd er, waarschijnlijk omdat het er leuk uitzag, een glas witte wijn voor me neergezet. Ook dat dronk ik helemaal op, met grote slokken, terwijl ik op een schermpje de minuten en seconden zag aftikken.
En toen ging het… reuze makkelijk en goed. Zo’n moment dat de situatie jou overneemt en alles vanzelf gaat. De eindredactrice van het programma kwam me aan het eind persoonlijk bedanken. Ze hadden me ter plekke nog een paar extra minuten gegeven, dat maakte echt verschil. Als een koningin schreed ik de studio uit, terwijl mijn telefoon blij zoemde van de felicitaties.
Op weg terug naar huis kwam er een appje van de middelste dochter die samen met haar zus speciaal was gestopt met huiswerk maken om naar hun moeder op tv te kijken, ik had het ze niet eens durven vragen. ‘Cute, mam.’ En dat was misschien nog wel het grootste compliment.

Terugkijken: http://www.sbs6.nl/blogs/thuis-op-zondag/videos/FzmaVX7Rmmhs/anna-van-praag-leefde-vijf-jaar-lang-in-een-sekte

foto en moral support van de heerlijke Nellieke!

2 reacties op “Op tv”

Hi Anna,
De link werkte niet – maar ik heb het via SBS6 gevonden en kon daar wel kijken. Zoeken bij Thuis op Zondag, en dan bij de laatste aflevering zoeken nar het fragment met jou. Leuk!

Laat een antwoord achter aan Ada Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *