Categorieën
Verhalen van een Amsterdams leven

Kerstwonder

‘Ik wou dat ik ergens heel erg goed in was,’  zegt mijn dochter. Ze bedoelt zingen, of gitaarspelen.

Ik reageer er fel op want ik ken die struggle for talent. In mijn geval heeft het er na veel omzwervingen uiteindelijk toe geleid dat ik een vrij klein talentje (schrijven) met heel veel hard werken en doorzettingsvermogen heb ontwikkeld tot iets waar ik blij van word. Maar het definieert me niet – en daar ben ik eigenlijk pas vrij recent achter (hoe lang ga ik nog de woorden van de skileraar gebruiken, misbruiken…?)

Gerechtjes

Over andere dingen deed ik juist altijd achteloos, dingen die met het huishouden en het moederschap te maken hebben. Maar deze kerst was dat betreft een eyeopener. Na negen jaar weg te zijn geweest, kon ik voor het eerst weer voor alle familie zorgen in de zin van mooi en lekker eten maken en iedereen uitnodigen.
Dagen in de keuken, van traditionele gevulde kalkoen to ossobucco en her en der wat subtiele gerechtjes met dure ingrediënten. Ik deed het amper op recept en zonder enige stress.


Wat is het eigenlijk fijn als je goed kunt koken!
Want daar zaten alle opa’s en oma’s op verschillende momenten en in verschillende stadia van ouderdom aan mijn tafel. Het meest bijzonder: opa van 94 die net nog een maand in het ziekenhuis had gelegen. Hier aan tafel, lekker etend, omringd door kinderen en kleinkinderen. Dat was eigenlijk wel een wonder.

(snapchats van Dunya, tafelfoto van Chaia’s Samsung shoutout enz)

2 reacties op “Kerstwonder”

Dit is wel een heel bijzondere kerst geworden, met deze ontdekking Anna. (kook) ervaring verpakt in een mooi verhaal.
Je hebt geen vakantie genomen van het ritme van schrijven! Dank.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *