Categorieën
Verhalen van de berg

Wennr

En ik was nog wel de laatste kluizenaar zonder.

‘Hier mama, nu hoor je er eindelijk bij.’  Ongevraagd een smartphone krijgen van je dochter, hoe lief is dat? Iedereen hier in huis moet voortdurend weer een nieuwe, dus is er ineens een telefoon over. Ze heeft hem al helemaal voor me geprogrammeerd. ‘Kijk mam, je krijgt meteen al een appje.’

Nagels

Ik woonde jaren in een Landrover en daarna op een berg. Daar zit ik  alleen maar zo’n beetje te schrijven, het lukte allemaal ook wel met een Nokia. Maar een beetje wereldvreemd was het wel natuurlijk. En precies zo reageer ik nu. Om te beginnen kan ik niet op de nieuwe telefoon typen. Op de computer tik ik altijd op de toetsen met mijn lange nagels -iedereen hier is gewend aan het geluid- maar dat gaat niet op zo’n scherm natuurlijk. ‘wennr’  schrijf ik per ongeluk aan de vriendin die als eerste een berichtje stuurt (‘eindelijk, je hebt whatsapp’). Ik stuur haar ook nog de verkeerde smiley. ‘Eh, mama… Dat is alsof je verliefd bent.’

Laf

‘Ik vind het moeilijk en ik ben bang dat ik nu ineens heel veel voor het internet moet betalen,’  schrijf ik -laf via facebook- aan de andere dochter die op vakantie is in Nederland en mij ook al meteen enthousiast bedelft onder appjes. ‘Mam, doe normaal,’  krijg ik terug.
Goed dan.

Één reactie op “Wennr”

‘Ik ga wel met je mee als je een telefoon wilt kopen, anders koop je iets dat veel te duur of (nog erger) te ingewikkeld is,’ zei mijn neef van 15 jaar.
Ook hier nog een oude Nokia…

Ada

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *