Categorieën
Verhalen van de berg

O o

‘Mama, als je zo in de zon zit, zie je allemaal grijze haren.’ En even later (denk hier een gruwende toon bij): ‘Je lippenstift is uitgelopen, je lijkt wel een clown.‘  (afgewend hoofd) ‘Haal het weg!’
Ik heb hier thuis toch zo’n schattige puberdochter rondlopen.

Eigenlijk is mijn dochter heel lief. Maar vooral bij anderen. En zelfs als ze iets aardigs zegt, heeft dat soms nog een scherp kantje. Bijvoorbeeld: ‘Mam, het is hartstikke goed dat je zoveel bent afgevallen enzo, maar als je zo zit als nu, heb je wel een beetje een hangbuik.’
Of tegen haar zus: ‘Je haar is leuk zo, beter dan wanneer je het zoals anders eerst urenlang hebt bewerkt met de stijltang.’
‘Zie je,‘  zeg ik tegen haar, want zelf ben ik al behoorlijk immuun, maar voor haar zus vind ik het lullig, ‘nu doe je het weer. Een compliment verpakt als een belediging. Of een belediging verpakt als een compliment. Wat is het eigenlijk?’
Ze gromt iets onverstaanbaars terug, waarschijnlijk: ‘Ik zeg toch iets aardigs? Het is ook nooit goed.’ En meteen heb ik alweer met haar te doen want ze is zo gevoelig en ach dertien, ik weet het nog wel.
Dus als ze later naar school vertrekt, zeg ik hartelijk: ‘Je ziet er leuk uit. Die stoere laarzen en dan zo’n schattig bloesje, echt een goeie combinatie.’ Als ze niet reageert, voeg ik eraan toe: ‘Dat is een compliment, verpakt als een compliment.’
Mijn meisje kijkt op en zegt droefgeestig: ‘Ha. Ha. Dat vond je zelf zeker heel grappig?’
O o puberdochters. Het is maar goed dat ik er mijn eigenwaarde niet aan ontleen.

4 reacties op “O o”

Haha erg fijn om te lezen Anna! Een puberdochter verschilt niet veel van een puberzoon hoor ik wel. Al gaat het bij mijn zoon minder over mijn uiterlijk. En meer over onze inhoud, wij zijn echt sukkels namelijk. Wij (zijn ouders en zussen) zijn echt dom en snappen echt helemaal niets. En daar heeft hij wel een punt 😉

Mijn puberdochter (16): Vandaag kreeg ik van 2 docenten een compliment over mijn jurk, weet je hoe erg! Die doe ik dus nooit meer aan!
En puberzoon (14): Zo zonder hakken zie je er eigenlijk een beetje uit als een omaatje.
Gelukkig is er nog die lieverd van 10: Je bent de liefste moeder die ik heb…

Of deze: ‘Mijn vriendinnen en ik kwamen erachter dat al onze moeders hetzelfde doen: ze denken dat het leuk staat als je allemaal kleren aantrekt in dezelfde tinten van één kleur.’ De blik van ongeloof en afgrijzen doet de rest. De enige troost die schuilt in de opmerking: ik heb lotgenoten. En ook nog eens lotgenoten met dezelfde smaak.

Oh jee. En ik heb er straks 3 tegelijk….tweeling dochters en een zoon van 1,5 jaar ouder. Het duurt gelukkig nog wel even..

Laat een antwoord achter aan Kenneth Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *