Categorieën
Verhalen van de berg

Vrolijk Pasen

‘Kijk mam, dit heb ik voor Pasen op school gemaakt. Voor op de paastafel.’
Dunya tovert iets uit haar tas. Is het een paashaasje, een lammetje, een ei van gekleurd papier?
Nee.
Het is een poppetje gehuld in een mantel met hoge puntmuts, met twee gaten voor de ogen. Een Ku Klux Clan-achtige griezel.
.

Clan

Vorig jaar in Sevilla keken wij onze ogen uit. Al die processies… Al die hoofden verstopt achter kappen, blote voeten eronder. Devotie! Middeleeuws! Dat Ilco toen al ‘Ku Klux Clan’ mompelde, wilde ik eigenlijk niet horen – geen kwaad woord over ons nieuwe land.
Inmiddels weet ik dat het helemaal geen ascetische monniken zijn die zo verkleed lopen. Ook in Montefrio zijn er processies; zet de slager zo’n kap op, is hij ineens heilig. Zelfs op tv zie je kinderen trots rondsnellen met van die enge kappen op hun hoofd. Ik moet ineens denken aan hoe we in Jeruzalem waren en de meiden de lijdensweg van Jezus naspeelden: ‘Hier viel hij voor het eerst. Hier wordt hij van zijn kleren beroofd. Hier droogde een vrouw zijn tranen’ Eén groot theater van heiligheid.
Misschien komt het ook door al dat gedoe rond de katholieke kerk, maar ik heb er geen zin in dit jaar. Doe mij maar een heidens lentefeest, met lekker veel eieren en die goeie oude paashaas. En vooruit, dan mag dat popje van Dunya leuk exotisch naast een kipje staan.

Paasfoto’s kijken:
Semana Santa processies: 
http://www.flickr.com/photos/12966304@N00/sets/72157616591371546/
Jeruzalem (en Jordanie): 
http://www.flickr.com/photos/12966304@N00/sets/72157605144686894/
 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *